കഥ....ദ മെമ്മറി ട്രാപ്പ്
ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് കുറ്റാന്വേഷണ പരിശീലന കേന്ദ്രത്തിൽ തൻ്റെ വിദ്യാർത്ഥികൾക്കുമുന്നിൽ നിന്നു, അയാളുടെ മുഖത്ത് ഗൗരവഭാവം. "ക്ലാസ്, ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ സഹജവാസനകളെ വിശ്വസിക്കേണ്ടതിൻ്റെയും നിങ്ങളുടെ ചിന്താപരിധിക്കു പുറത്തുവരെ ചിന്തിക്കുന്നതിൻ്റെയും പ്രാധാന്യം നിങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കേസിനെക്കുറിച്ചുള്ള കഥ നിങ്ങളോട് പറയാൻ ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു." "എൻ്റെ പേര് ഡിറ്റക്റ്റീവ് ജേക്കബ്സ്, ഞാൻ കുറച്ചുനാളായി ഈ കേസിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ദുരൂഹമായ അപകടത്തിൽ നിന്നാണ് ഈ കേസ് ആരംഭിച്ചത്, ഹ്രസ്വകാല ഓർമ്മക്കുറവ് അനുഭവപ്പെട്ട എമിലി എന്ന യുവതി. പക്ഷേ കേസിന്റെ വിവരങ്ങൾ പരിശോധിച്ചപ്പോൾ, ഒന്നും നിസ്സാരമല്ലെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. എനിക്ക് അത് അങ്ങനെ തോന്നി." ഡിറ്റക്റ്റീവ് ജേക്കബ്സ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി:
"കുറച്ചുനാളുകൾ കൊണ്ടുതന്നെ എമിലിയും ജെയിംസും അഗാധമായ പ്രണയത്തിലായിരുന്നു എന്നാണ് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഏകദേശം ആറു മാസങ്ങൾക്കു മുമ്പ്, ഒരു അപകടത്തിൽ എമിലിയുടെ തലയ്ക്ക് സാരമായ പരിക്കേറ്റു. അതിൻ്റെ ഫലമായി അവളുടെ പൂർവ്വകാല ഓർമകൾ പലതും നഷ്ടമായി. സംഭാഷണങ്ങളും അനുഭവങ്ങളും ഉൾപ്പെടെ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചുനാളത്തെ സംഭവങ്ങൾ അവൾക്ക് ഓർമിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എല്ലാ വെല്ലുവിളികളിലും അവളെ പിന്തുണച്ച് ജെയിംസ് അവളുടെ എല്ലാമായി മാറി. എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ, ജെയിംസ് എമിലിയെ അവരുടെ ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും അവരുടെ പ്രണയത്തെക്കുറിച്ചും തലേദിവസത്തെ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചും സൌമ്യമായി ഓർമ്മിപ്പിക്കും. അവളെ ഓർക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിനായി അവൻ കുറിപ്പുകൾ എഴുതുകയും വീടിനുളിലൊക്കെ ഒട്ടിച്ചുവെക്കുകയും ചെയ്യും” പ്രഭാത സൂര്യൻ്റെ വെയിലേറ്റുകൊണ്ട് എമിലി പൂന്തോട്ടത്തിലെ കസേരയിലിരുന്നു. "സുപ്രഭാതം, സുന്ദരിപെണ്ണേ," ജെയിംസ് അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "എൻ്റെ പേര് ഓർമ്മയുണ്ടോ?" "തീർച്ചയായും," എമിലി പുഞ്ചിരിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു. " ജെയിംസ്." "അത് ശരിയാണ്!" ജെയിംസ് ആവേശ ഭരിതനായി. "നമ്മൾ ഇന്നലത്തെ പകൽ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓർക്കുന്നുണ്ടോ?" എമിലിയുടെ മുഖം ശൂന്യമായി. "ഞാൻ...എനിക്ക് ഓർമ്മയില്ല." പ്രഭാതഭക്ഷണം മുതൽ വൈകുന്നേരത്തെ നടത്തം വരെയുള്ള ദിനകൃത്യങ്ങൾ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത ജെയിംസ് ക്ഷമയോടെ സംസാരിച്ചു. എമിലി ശ്രദ്ധാപൂർവം ശ്രദ്ധിച്ചു, എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം, ജെയിംസ് അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട പാർക്കിൽ അവളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി. അവർ ഒരു പുതപ്പിൽ ചുറ്റിയിരിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച, അവരുടെ ആദ്യ ചുംബനം, അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞതു എമിലി ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൻറെ സ്നേഹവും കരുതലും അവളെ ആകർഷിച്ചു, അവൻ ആ നിമിഷങ്ങൾ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. "നമ്മുടെ ആദ്യ ഡേറ്റിംഗ് ഓർമ്മയുണ്ടോ?" കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി ജെയിംസ് ചോദിച്ചു. എമിലിയുടെ കണ്ണുകൾ ഇടുങ്ങി, ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. "എനിക്കെന്തോ തലവേദനിക്കുന്നപോലെ തോന്നുന്നു. ഇന്നു ഫോണിൽ കണ്ട ഇറ്റാലിയൻ കഫേയിലായിരുന്നോ?" ജെയിംസ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. "അത് ശരിയാണ്! നക്ഷത്രങ്ങൾക്ക് താഴെ ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞത് നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ?" കുറച്ചുനേരം ഓർത്ത ശേഷം എമിലിയുടെ മുഖം പ്രകാശിച്ചു. "നീ പറഞ്ഞു...നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു… എന്ന് പറഞ്ഞു." ജെയിംസിൻ്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ണീരാൽ തിളങ്ങി. "ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു. എന്നത്തേക്കാളും, ഞാൻ ഇപ്പോഴും സ്നേഹിക്കുന്നു." അവർ പരസ്പരം കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ജെയിംസ് മന്ത്രിച്ചു. "എമിലി, ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു." ആ നിമിഷം അവളുടെ മനസ്സിൽ എന്തോ മിന്നിമറഞ്ഞു. കുറേ മാസത്തിനിടയിൽ അവൾ തൻ്റെ ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ ശകലം ഓർത്തു - ജെയിംസ് അവളെ സ്നേഹിച്ച രീതി. "ഞാൻ ഓർക്കുന്നു," അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ എമിലി പറഞ്ഞു. "ജെയിംസ്, നിങ്ങൾ എന്നെ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു." ജയിംസിൻ്റെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടർന്നു. "ശരിക്കും? എമിലി തലയാട്ടി. അവളുടെ മുഖത്ത് കണ്ണുനീർ ഒഴുകി. "ഞാൻ ഓർക്കുന്നു, ജെയിംസ്." "എമിലി, കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച കടൽത്തീരത്തേക്കുള്ള നമ്മളുടെ യാത്ര ഓർമ്മയുണ്ടോ?" തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ ജെയിംസ് ചോദിച്ചു. അവളുടെ മുഖം മ്ലാനമായി "ഇല്ല... ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല," എമിലി മറുപടി പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും നിരാശ നിഴലിച്ചു. എല്ലാ ദിവസവും ജെയിംസ് എമിലിയുടെ ഓർമ്മകൾ ഉണർത്താൻ ശ്രമിക്കും, അവരുടെ ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ച് അവളോട് കഥകൾ പറഞ്ഞു,പക്ഷേ, എമിലിയുടെ ഓർമ്മകൾ അവ്യക്തമായി തുടർന്നു. ദിവസങ്ങൾ കഴിയുന്തോറും തൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ വേറെന്തോ കുഴപ്പമുണ്ടെന്ന് എമിലി സംശയിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജെയിംസ് തന്നിൽ നിന്ന് എന്തോ മറയ്ക്കുന്നു എന്ന തോന്നൽ അവൾക്കു ചിന്തകളിൽനിന്ന് തട്ടിമാറ്റാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ ഇതിനെപ്പറ്റി ചോദിക്കുവാൻ അവൾ അവനെ അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവൻ അതിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ അവളോടു മധുരമായി സംസാരിക്കും. "ജെയിംസ്, നീ എന്നിൽ നിന്ന് എന്തോ മറയ്ക്കുകയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. അതെന്താ?" എമിലി ആവശ്യപ്പെട്ടു, അവളുടെ ശബ്ദം കനത്തു. "എമിലി, നിൻ്റെ ഓർമ്മ വീണ്ടെടുക്കാൻ ഞാൻ നിന്നെ സഹായിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അത്രമാത്രം," ജെയിംസ് നിഷ്കളങ്കമായ ഭാവത്തിൽ മറുപടി പറഞ്ഞു.എന്നാൽ എമിലിക്ക് അത് ബോധ്യപ്പെട്ടില്ല. ജെയിംസ് വീട്ടിൽ ഇല്ലാതിരുന്നപ്പോൾ അവൻ്റെ മേശയിലുള്ള സാധനങ്ങൾ അരിച്ചുപെറുക്കി നോക്കിക്കൊണ്ട് കൂടുതൽ അന്വേഷിക്കാൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന രഹസ്യം അവൾ കണ്ടെത്തിയത് . അപകടത്തെ തുടർന്ന് എമിലിയുടെ ജീവിതം വഴിമുട്ടിയിരുന്നു.കഴിഞ്ഞ സംഭവങ്ങൾ ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ അവൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, അവളെ കൊല്ലാൻ സാധ്യതയുള്ള ഒരു രഹസ്യം അവളുടെ ദുർബലമായ ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചെടുക്കാൻവേണ്ടി ഒരു കോർപ്പറേറ്റ് കമ്പനി ജെയിംസിനെ ഒരു ചാരനായി ഉപയോഗിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന്. അവളുടെ സ്വന്തം കമ്പനിക്കെതിരെ അതേ രഹസ്യം ഉപയോഗിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവൻ്റെ ദൗത്യം. യാദൃശ്ചികമായൊരു അപകടമായി അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രവേശിച്ച ആദ്യഘട്ടം വിജയിച്ചതുപോലെ, അവൻ അവളുടെ കാമുകനായി അവളുടെ ഓർമ്മകളിൽ തന്നത്താനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയായിരുന്നു. തൻ്റെ ആകർഷകമായ പുഞ്ചിരിയും സൗമ്യമായ പെരുമാറ്റവും കൊണ്ട് അവളുടെ വിശ്വാസം നേടി. എന്നാൽ കമ്പനിക്ക് വേണ്ടി രഹസ്യം ചോർത്തുക എന്നതായിരുന്നു അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഉദ്ദേശ്യം. എമിലി, ജയിംസിന്‍റെ മേശയിൽ സ്വന്തം കൈപ്പടയിലുള്ളൊരു കുറിപ്പ് കണ്ടു " മെമ്മറി ട്രാഫിക്ക്: അപകടകരം." അതിൻ്റെ അർത്ഥമെന്താണെന്ന് അവൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ അതെന്തോ പ്രധാനകാര്യമാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു. ജെയിംസ് തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ തന്റെ മേശയിൽ സൂക്ഷിച്ച കുറിപ്പ് എമിലിയുടെ കൈകളിൽ കണ്ടു. ജെയിംസിൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. താൻ എന്തോ വലിയ കാര്യത്തിന് പിന്നാലെയാണെന്ന് അത് കണ്ടപ്പോൾതന്നെ എമിലിക്ക് മനസ്സിലായി. ജെയിംസിനെ അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോൾ എമിലിയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി "ജെയിംസ്, ഇത് എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്?" എമിലി അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പോടെ ചോദിച്ചു. "ഓ, ഇത് ജോലിസ്ഥലത്തെ ഒരു പ്രോജക്റ്റിനുള്ള ഒരു ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രമാണ്," ജെയിംസ് തൻ്റെ ശബ്ദംതാഴ്ത്തി അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞു. "നീ പറയുന്നത് പോലെയല്ല. ശരിക്കും അതെന്താ?" അവൻ അവളെ അവഗണിച്ചു. അന്ന് വൈകുന്നേരം എമിലിയുടെ ഉറക്കെയുള്ള വിളി കേട്ടാണ് ജെയിംസ് ഓടിവന്നത് "ജെയിംസ്, ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ ഓർക്കുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നു!" എമിലി ആക്രോശിച്ചു, അവളുടെ ശബ്ദം വിറച്ചു. "അതെന്താ എമിലി?" ആവേശം കൊണ്ട് തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ ജെയിംസ് ചോദിച്ചു. "ഞാൻ...എനിക്കൊരു വിചിത്ര കെട്ടിടം ഓർമ്മയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. വാതിലിനു പിന്നിലായി എഴുതിയിരിക്കുന്ന ഒരു വാക്കും" എമിലി ആശയക്കുഴപ്പത്തോടെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി പറഞ്ഞു. "ശരിക്കും? അതെന്താ?" ജെയിംസ് ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു, അവൻ്റെ ശബ്ദം വിറച്ചു. തന്നാലാവുന്ന വിധം ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെ എമിലി മടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു. "അത് അത് 'Epic123' ." ജെയിംസിൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. "അത് തന്നെ! കമ്പനിയുടെ കേസുകളുടെ തെളിവുകൾ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന രഹസ്യ സ്ഥലത്തിൻറെ വാതിൽ തുറക്കാനുള്ള പാസ്സ്‌വേർഡ് അതാണ്." അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അവനു സ്വർഗം നേടിയ സന്തോഷം തോന്നി. എന്നാൽ എമിലിക്ക് ജയിംസ് അറിയാത്ത ഉദ്ദേശ്യമുണ്ടായിരുന്നു. നടന്ന സംഭവങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദം കാരണം അവളുടെ ഓർമ്മകൾ തിരിച്ചു വന്നിരുന്നു. അവൻ്റെ ഉള്ളറിയുവാനായി അവൾ ഇപ്പോഴും ഓർമ്മക്കുറവുള്ളതായി നടിച്ചുകൊണ്ടു ജെയിംസിനെ ഒരു കെണിയിലേക്ക് ആകർഷിക്കുകയായിരുന്നു. എമിലി ജെയിംസിൻ്റെ മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച ബുക്കുകൾ തട്ടിതാഴെയിട്ടു.അവൻ്റെ ശ്രദ്ധ തെറ്റിയിരിക്കെ, ജെയിംസിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വിവരങ്ങളും പ്ലാനും അവൾ സംശയിച്ചത് പോലെയാണെന്ന് സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ആർക്കോ പെട്ടെന്നൊരു സന്ദേശമയച്ചു. "മനസിലായി," മറുപടി വന്നു . “ബാക്കി കാര്യം ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കോളാം”. താൻ വിജയിച്ചുവെന്ന് കരുതി ജെയിംസ് ആഹ്ലാദിക്കുമ്പോൾ, എമിലി അവൾ മുൻകൂട്ടി തയ്യാറാക്കിയ വ്യാജ വിവരണം അവനെ "ഓർമ്മിപ്പിച്ചു" അവനെയാ സ്ഥലത്തിൻ്റെ വിവരങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചു. "ജെയിംസ്, എൻ്റെ കമ്പനിയുടെ രഹസ്യ ഫയലുകൾ അവിടെയാണ് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു," എമിലി പറഞ്ഞു, അവളുടെ ശബ്ദം ഉറച്ചതായിരുന്നു. "അത് എവിടെയാണ്?" വിജയാഹ്ലാദത്താൽ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ ജെയിംസ് ചോദിച്ചു. "അത്...അത് ഈ ഹൗസിംഗ് കോളനിയിലെ അഞ്ചാമത്തെ ലേയിനിലെ പഴയ വെയർഹൗസിലാണ്," എമിലി മറുപടി പറഞ്ഞു, അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. താൻ വിങ്ങുന്നത് അവൻ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ മുഖം തിരിച്ചു. ജെയിംസിൻ്റെ ഭാവം മാറി, അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ തിളങ്ങി. “ഓ എന്റെ എമിലി, നീയൊരു മണ്ടിയായി പോയല്ലോ നീ ഒരു വലിയ കളിയിലെ ഒരു പാവയാണ്, ഞാൻ വിജയിക്കാൻ പോകുന്നവനാണ്." ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എമിലിയെ തള്ളി മാറ്റി ജെയിംസ് വെയർഹൗസിലേക്ക് ഓടി. എമിലി അവൻ്റെ പിന്നാലെ ഓടി. എന്നാൽ അവർ അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സിൻ്റെ നേതൃത്വത്തിൽ പോലീസ് അവിടെ കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു. അവിടെയെല്ലാം നീലയും ചുവപ്പും വെളിച്ചം പരന്നിരുന്നു. "ജെയിംസ്, നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വലയത്തിലാണ്. നിങ്ങളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നു," ഇൻസ്പെക്ടർ പ്രഖ്യാപിച്ചു. ജെയിംസിൻ്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ കൈവിലങ്ങുകൾ വീണു. അവൻ എമിലിയുടെ നേരേ നോക്കി എമിലി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിജയത്താൽ തിളങ്ങി. അന്തംവിട്ട് നിൽക്കുന്ന ജെയിംസ്സിനെ നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു "എൻ്റെ കഴിവിനെ കുറച്ചുകാണുന്നതിനേക്കാൾ എന്നെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയേണ്ടതായിരുന്നു, ജെയിംസ്." ജെയിംസിൻ്റെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു. "നീ... പീറ പെണ്ണേ...നീ എന്നെ…അപ്പോൾ മുമ്പ്തന്നെ നിനക്ക് നിൻ്റെ ഓർമ്മ തിരികെ ലഭിച്ചു അല്ലേ! അല്ലെങ്കിൽപിന്നെ പോലീസ് എന്നെ പിടിക്കില്ലല്ലോ". ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സിൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചിട്ടവൾ പറഞ്ഞു "ഞാനൊരു ഇരയാണ് ജെയിംസ്. നിയമമെന്നോടൊപ്പമുണ്ട്". എമിലി അവൻ്റെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടുപറഞ്ഞു. "ജെയിംസ്, നിങ്ങൾ ഓടിക്കളിച്ചു, ഞാൻ നിങ്ങളെ മറികടക്കുമെന്ന് നിങ്ങൾ കണക്കാക്കിയില്ല." "ഞാനൊരു ദുർബലയാണെന്ന് നീ കരുതിയെങ്കിൽ നിനക്ക് തെറ്റി. ആ ചിന്ത നിന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയ നിമിഷമാണ് എൻ്റെ വിജയം തുടങ്ങിയത് " മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവൾ പെട്ടെന്ന് നിന്നിട്ടു പറഞ്ഞു “ഒരു പെണ്ണിനെ ശക്തയാക്കുന്നത് അവളുടെ ഇച്ഛാശക്തിയാണ്” ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വേഗം നടന്നു പോയി. പോലീസ് ജീപ്പിൻ്റെ നീലയും ചുവപ്പും വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ കവിൾത്തടം തുടയ്ക്കുന്നതും കാണാമായിരുന്നു. പരിശീലന കേന്ദ്രത്തിൽ ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് തൻ്റെ വാക്കുകൾ തുടർന്നു, "ഈ കേസ് എന്നെ വിലപ്പെട്ട ഒരു പാഠം പഠിപ്പിച്ചു: ഇരയുടെ ഇച്ഛാശക്തിയെ ഒരിക്കലും വിലകുറച്ച് കാണരുത്. എമിലിയുടെ ഓർമ്മ ദുർബലമായിരുന്നിരിക്കാം, പക്ഷേ അവളുടെ നിശ്ചയദാർഢ്യവും കൗശലവും തകർക്കാനാകാത്തതായിരുന്നു. ക്ലാസ്, നിങ്ങൾ ഈ ലോകത്തിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ അത് ഓർക്കുക. നിങ്ങളുടെ സഹജാവബോധത്തിൽ വിശ്വസിക്കുക. എപ്പോഴും ബോക്സിന് പുറത്ത് ചിന്തിക്കുക." വിദ്യാർത്ഥികൾ തലയാട്ടി, കുറിപ്പുകൾ എടുക്കുകയും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് പുഞ്ചിരിച്ചു, തൻ്റെ വർഷങ്ങളുടെ അനുഭവത്തിൽ നിന്ന് ഒരു വിലപ്പെട്ട പാഠം പങ്കുവെച്ചതിൽ അഭിമാനിക്കുന്നു. ഈയൊരു ദിവസത്തിൽ എമിലിയും പരിശീലന കേന്ദ്രത്തിൽ എത്തിയിരുന്നു. ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് ക്ലാസെടുക്കുന്നതു എമിലി ശ്രദ്ധാപൂർവം ശ്രദ്ധിച്ചു. "ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ്, നിങ്ങളുടെ വാക്മികവിനെ ഞാൻ അഭിനന്ദിക്കുന്നു" എമിലി കൈ നീട്ടി. "ഒരു അപകടത്തിലൂടെ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ നുഴഞ്ഞുകയറിയ അവനെ നിങ്ങൾ ഒരു പാവപോലെ കളിപ്പിച്ചു! നിങ്ങൾ ഒരു നായികയാണ്, എമിലി!" ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് എമിലിയുടെ ചിന്തയെയും ധൈര്യത്തെയും പ്രശംസിച്ചുകൊണ്ട് കൈകുലുക്കി. എമിലി പുഞ്ചിരിച്ചു, "എൻ്റെ ഓർമ്മകളില്ലാതെ എനിക്ക് അത് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു. അത് വീണ്ടെടുക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചതിന് നന്ദി" എമിലി പറഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അഭിമാനത്താൽ തിളങ്ങി. "ശരി, നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ ഓർമ്മ തിരികെ ലഭിച്ചു," ഡിറ്റക്ടീവ് ജേക്കബ്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. "നിങ്ങൾക്ക് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പറയാൻ ഒരു കഥയുണ്ട്!" അവർ പരിശീലന കേന്ദ്രത്തിന്റെ നീണ്ട വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു _
രചന ....റോഷൻ പനവേലി
story the memory trap
