- കവിത .....മതേതരത്വം
- മണ്ണിൽ മനുഷ്യൻ പിറന്നു
- വിണ്ണിൽ മർത്യനാൽ സ്വർഗ്ഗം പണിഞ്ഞു..
- സർവ്വചരാചര ജീവപ്രപഞ്ചം ആത്മഹർഷത്താൽ നിറഞ്ഞു ..... കാലങ്ങൾ പോകവേ മർത്ത്യൻ്റെ ചിന്തകൾ സ്വാർത്ഥ മോഹത്താൽ നിറഞ്ഞു......
- നിൻ്റെയുമെൻ്റെയും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ മാനവൻ സ്വാർത്ഥനായ് തീർന്നു.
- ഹൃത്തടം തന്നിലിന്നേകനായ് ചിന്തിച്ച് ഞാനെന്ന ഭാവമായ്തീർന്നോ? മർത്ത്യൻ ഉലകിൻ്റെ യുണ്മയെ കാണാതെ ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നു ഭൂവിൽ' ജാതിമോഹം കൊണ്ടു പൂണൂൽ ധരിക്കുന്നു/ കൊന്തയും രുദ്രാക്ഷമാലകൾ ചാർത്തുന്നു. വെള്ളപ്പുടവകൾ മേലാപ്പു ചാർത്തുന്നു പഞ്ചഭൂതങ്ങളാൽ നിർമ്മിതമായുള്ള മാംസശരീരങ്ങൾ ജാതിയെക്കാട്ടുന്നു ജാതി പറഞ്ഞിന്നു മർത്തകൻ്റെയുള്ളാകെ വൈരം നിറക്കുന്നു സ്വാർത്ഥമോഹം കൊണ്ട്......
- തൊട്ടുകൂടാത്തവർ തീണ്ടികൂടാത്തവർ ദൃഷ്ടിയിൽ പെട്ടാലോ ദോഷമെന്നു ചിലർ...... നമ്മൊളൊന്നാകുന്നു ഹിന്ദുവെന്നും ചിലർ നമ്മളൊന്നാകുന്നു ഇസ്ലാമി തെന്നും നമ്മളൊന്നാകുന്നു വൈചിത്ര മോലുന്ന ക്രിസ്തുവിൻ കൂട്ടരെന്നോതിടുന്നു ചിലർ...... , ഭാഗിച്ചു ഭാഗിച്ചു മർത്യൻ്റെ ജീവിതം യാതന പൂർണ്ണമായ് തീർത്തിടുന്നു. ഒന്നു ചിന്തിക്കുകിൽ ആയുസിൻ പാതിയും വ്യർത്ഥമായ് പോകുന്നു മാനവൻ്റെ ...... എന്തിനുവേണ്ടിയീ -- മർത്യരു തമ്മിലായ് അന്ത:സത്തയെ വേർപ്പെടുത്തിടുന്നു മതമല്ല ജാതിയും ജാതി വർണ്ണങ്ങളും വ്യർത്ഥമെന്നറികിൽ നീ മർത്യാ... ഒരു ജാതി ഒരു മതം ഒരു ദൈവമല്ലയോ പാരിൽ മനുഷൃനായ് വേണ്ടൂ.
- രചന സുഷമഅശോക് +91 75930 35146
Poem mathetharatham
